Vervolg op een blogpost van 15/12: 'De grote zus van DJ Shadow'
Terwijl alle ogen gericht zijn op de jaren '00, die stilaan uitdoven, ben ik de voorbije dagen toch vooral in de ban van Miles Davis en DJ Shadow. Belofte maakt schuld en blijkbaar ook een goed excuus. Want toen ik enkele dagen geleden botste op de Deluxe Edition van 'Entroducing', herinnerde ik me dat ik van plan was die plaat nog in 2009 te ontdekken. En zo geschiedde.
Van de tientallen samples waarmee DJ Shadow 'Entroducing' ineen knutselde, kende ik er nauwelijks een. Maar dat trage pianootje in Midnight in a Perfect World herkende ik wel. Het komt uit de compositie The Human Abstract van de legendarische jazz/rock/soul-producer David Axelrod. Die maakte vanaf eind jaren zestig enkele schitterende orkestrale rockplaten. The Human Abstract is te vinden op meesterwerk 'Songs of Experience' (1969). Axelrods oeuvre blijkt trouwens een echte hoorn des overvloeds voor hiphopsamples.
Nu is Midnight in a Perfect World opgetrokken uit maar liefst tien samples. Als we Wikipedia mogen geloven tenminste. Essentieel in de mix zijn echter de piano van Axelrod en de elektrische piano uit The Madness Subsides (origineel: Sekoilu seestyy), een nummer van de vorig jaar overleden Finse bassist Pekka Pohjola ('Harakka Bialiopokku', 1975).
Zoals je merkt, is het schitterende aan DJ Shadow dat hij zijn samples gaat plukken uit verre van vanzelfsprekende platen en genres. Groef hij al diep met Axelrod, dan ging hij met Pohjola nog een stapje verder. Pekka Pohjola speelde als bassist bij de vroege progband Wigwam en ging daarna de eigenzinnige toer op met zijn prog/fusion-soloplaten. Ik kende zijn muziek wel, maar denk nu niet dat je die albums zomaar in een Fnac of MediaMarkt zal zien liggen.
Uiteraard mogen we niet in de val van de 'hineininterpretierung' stappen. Je denkt immers al snel dat de originele stukken zovele jaren later verrassend fris en vooruitstrevend klonken voor hun tijd. Maar de kans dat diezelfde gedachte zich op zou dringen als die nummers nooit gesampled zouden zijn is gering. DJ Shadow nam trouwens geen hele nummers over, zelfs geen complete secties van nummers. Hij gebruikte wat nog kon dienen - in dit geval enkele pianonoten, een sfeervol klanktapijt en een stukje gitaarsolo - en de rest gooide hij weg. Een bijzonder kunst.
Hieronder vind je de drie nummers (de twee originelen en de mix) om zelf eens te vergelijken. Geloof me, je zal er niet goed van zijn! Have fun!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten