Met Keelhaul en Isis op één affiche deed het voormalige Hof Ter Lo zijn aloude reputatie van metaltempel weer alle eer aan. Maar als vreemde eend in de bijt tussen de stonerriffs van de eerste band en de ingenieuze postmetal van Isis, gooide vooral Circle hoge ogen met een volstrekt compromisloze rockshow. En zo won de dwerg uit het Finse dorpje Pori het pleit van de metalgigant uit Boston.
Het zal je maar overkomen. Je kwijlt al weken bij de gedachte aan de ultieme rockavond alleen. Tot je de Trix Zaal nadert en tot je grote frustratie moet vaststellen dat ook de fans van Clouseau op de baan zijn die dag. Met de tanden in het stuur voelen we het optreden van Keelhaul door onze vingers glippen. Eenmaal gekalmeerd, wachten we gespannen en met het notaboekje in de aanslag op Circle.
En vanuit het niets staat het bizarre Scandinavische viertal plots op het podium. We denken terug aan de surrealistische show die Circle speelde op 'Etoiles Polaires' in de Vooruit in 2007. Maar mythisch als die belevenis in onze herinnering is, toch vallen we ook nu weer van de ene verbazing in de andere.
Heel wat Isisfans kijken bedenkelijk naar die vier vreemde snuiters, die snoeiharde punk, pyschedelische grooves, loodzware maar speelse metal, synthtapijten en herfstige ambient tot een in wezen onbeschrijflijk geheel versmelten.
Zanger Mika Rätto wentelt zich verkleed als SM-matroos in de meest ondenkbare posities, laat zich onthoofden door de bas van stichtend lid Jussi Lehtisalo en schreeuwt zich met zijn operatische stem de ziel uit het lijf. Als geen ander zet Circle ook deze keer het klassieke rockoptreden op de helling en de energie die de band de zaal in stuurt, krijgt geen windmolenpark in de Noordzee opgewekt.
Isis, voorspelbare aanslag op de uithouding
Het surreële en het onvoorspelbare van Circle komen met Isis echter abrupt tot een einde. De pioniers van de postmetal spelen nochtans op het scherp van de snede, maar wel in een vrij geformatteerde set die visueel nauwelijks weet te prikkelen. Even is het fijn om door de woeste riff van Hall Of The Dead met de neus tegen de harde realiteit gesmakt te worden. Maar het ondraaglijke geluid doet ons noodgedwongen naar de achterste rijen verhuizen.
Vanop afstand zijn we getuige van een meer dan overtuigende show met een geluidsmix die ondanks het loeiharde volume nog opvallend genuanceerd is. De nummers van de sublieme nieuwe plaat ‘Wavering Radiant’ schitteren als geen ander en de typische momenten waarop Isis de spanning opdrijft om vervolgens alles te laten samensmelten, blijken live even goed georchestreerd als op plaat.
Isis doet echter zwaar beroep op het uithoudingsvermogen. Terwijl Circle wist te bereiken dat we na het optreden nog minutenlang stonden te trillen op onze benen en onze tanden bloot lachten bij de herinnering alleen, komt Isis met een meer dan degelijke set niet verder dan een drietal kippenvelmomenten. Het is misschien een boude bewering maar de Finse kaleidoscoop was een passender sluitstuk voor de avond geweest. Helaas laat de resonantie van de naam Isis zoiets niet toe.
Eerder verschenen op http://www.damusic.be/live/isis-circle-keelhaul/finse-dwerg-vloert-metalgigant#comment-22377
Geen opmerkingen:
Een reactie posten