Na jaren uitstel vond ik het zo eindelijk eens tijd om de Nederlandse band Supersister een kans te geven, te beginnen bij het album 'Pudding en gisteren' (1972). Voor wie er nog nooit van gehoord heeft: Supersister was een progrockband die tijdens de jaren zeventig aansluiting vond bij legendarische Britse 'Canterbury'-bands als Caravan en Hatfield and the North. Maakt dat het wat duidelijker?
Bij wijze van steekproef pikte ik er het 12-minuten durende Judy Goes on Holiday uit. De intro van het orgelepos deed me vaag denken aan Bad Motor Scooter van metalpioniers Montrose. Aan aandacht geen gebrek dus. Maar beeld je mijn verbazing in toen ik me plots realiseerde dat Supersister de belangrijkste 'orgeldonor' blijkt voor DJ Shadows Organ Donor.
Organ Donor verscheen eerst op de invloedrijke plaat 'Entroducing' (1996). Toch werd het nummer voor Shadow-leken als ik veel bekender in de Extended Overhaul-versie, een mix die in 1998 te horen was op de compilatie 'Preemptive Strike'. Op de eerste versie was van Supersister nog geen sprake, op de herwerkte versie wel. En hoe? Het snerpende, oude orgel van onze noorderburen bepaalt zowat de hele versie, van intro tot baslijn!
Wel present van bij het begin is een sample uit het nummer Tears van discoproducer bij uitstek Giorgio Moroder. Kiezen voor een fragment uit een synthsong lijkt dan ook evidenter dan knippen en plakken uit een orgelepos. Het onderscheid liet DJ Shadow koud. Met groot gemak mixte zijn draaitafel de meest uiteenlopende platen tot een onvoorstelbaar hechte sound. Om eerlijk te zijn, ik heb lang gedacht dat Organ Donor een volledig nieuwe compositie was. Hoe naïef.
Zoals gezegd, ken ik DJ Shadow voorlopig slechts als 'vriend van een vriend'. Maar niet voor lang meer, want een degelijke 'entroductie' is de komende dagen nauwelijks meer te vermijden. En zo slaan we misschien twee vliegen in één klap. Of hoe je via een oude en obscure Hollandse band zonder al te veel omwegen uitkomt bij de fascinerendste hiphop-crossover van de jaren negentig.
Bij wijze van steekproef pikte ik er het 12-minuten durende Judy Goes on Holiday uit. De intro van het orgelepos deed me vaag denken aan Bad Motor Scooter van metalpioniers Montrose. Aan aandacht geen gebrek dus. Maar beeld je mijn verbazing in toen ik me plots realiseerde dat Supersister de belangrijkste 'orgeldonor' blijkt voor DJ Shadows Organ Donor.
Organ Donor verscheen eerst op de invloedrijke plaat 'Entroducing' (1996). Toch werd het nummer voor Shadow-leken als ik veel bekender in de Extended Overhaul-versie, een mix die in 1998 te horen was op de compilatie 'Preemptive Strike'. Op de eerste versie was van Supersister nog geen sprake, op de herwerkte versie wel. En hoe? Het snerpende, oude orgel van onze noorderburen bepaalt zowat de hele versie, van intro tot baslijn!
Wel present van bij het begin is een sample uit het nummer Tears van discoproducer bij uitstek Giorgio Moroder. Kiezen voor een fragment uit een synthsong lijkt dan ook evidenter dan knippen en plakken uit een orgelepos. Het onderscheid liet DJ Shadow koud. Met groot gemak mixte zijn draaitafel de meest uiteenlopende platen tot een onvoorstelbaar hechte sound. Om eerlijk te zijn, ik heb lang gedacht dat Organ Donor een volledig nieuwe compositie was. Hoe naïef.
Zoals gezegd, ken ik DJ Shadow voorlopig slechts als 'vriend van een vriend'. Maar niet voor lang meer, want een degelijke 'entroductie' is de komende dagen nauwelijks meer te vermijden. En zo slaan we misschien twee vliegen in één klap. Of hoe je via een oude en obscure Hollandse band zonder al te veel omwegen uitkomt bij de fascinerendste hiphop-crossover van de jaren negentig.
cool, thanks
BeantwoordenVerwijderenhttp://www.solesides.com