donderdag 8 april 2010

Zwarte magie

Jose James, 'Blackmagic', AB Box, Brussel, woensdag 24 maart 2010
Band intro
Code
Save Your Love For Me
Detroit Loveletter
Blackmagic
?
Love Conversation
Lay You Down
Warrior
Made For Love
Moaning

Na een inlooptijd van slechts een paar jaar is Jose James gepromoveerd van kroonprins tot koning van de vocale jazz. Of wat kunnen we anders besluiten na zijn recentste krachttoer in de Brusselse AB? Alsof hij zijn zopas verworven functie wilde vieren, pakte James de AB Box helemaal in. Jazeker, met een grote strik.

Afgaande op zijn nieuwste plaat 'Blackmagic' hadden we nochtans niet verwacht dat het zo'n vaart zou lopen. Debuut 'The Dreamer' was een album met één karakteristiek geluid: ultravlotte pianojazz met James' bariton als kers op de taart. Op 'Blackmagic' lijkt het eerder alsof James zichzelf heeft zitten klonen en aan elk van die klonen een ander genre toewees: van neosoul tot dubstep, maar met verrassend weinig jazz deze keer.

Over 'The Dreamer' werd met geen woord gerept in de AB. 'Blackmagic' kwam daarentegen bijna integraal aan bod, maar dan wel met de aloude, soepele groepsinteractie van het debuut, die bijna elk nummer een niveau of twee hoger wist te tillen.

Wie alleen de Jose James van 'Blackmagic' kende, kreeg dan ook een flinke portie jazz in de maag gesplitst. De flitsende intro van James' trio gaf dat meteen aan. Daarna verscheen James op het podium, begeleid door de zoete tonen van een Fender Rhodesklavier. Met Code deelde hij een eerste uppercut uit.

Het duurde niet lang voor de New Yorkse zanger zich aan zijn eerste improvisatie waagde. Zo beheerst als hij zijn lijnen zong, zo zong hij zichzelf in trance met virtuoze, repetitieve scats. Tijdens Save Your Love For Me bijvoorbeeld.

Jordana de Loveley stond de frontman bij, nu eens met backing vocals, dan weer als partner tijdens een duet. Met de mimiek van een operazangeres en de uitstraling van een fifties icoon, was ze een ideaal tegenwicht voor James' romantische machogedrag. Love Conversation had zijn naam dan ook niet gestolen. En ook James merkte dat op: "I saw some lovers getting close on that one."

Een stem als een tenorsax

Het respect vanuit de zaal bleek grenzeloos; voor James en de Loveley maar zeker ook voor de sympathieke driekoppige band, die geen steek liet vallen. De magie op hoogtepunt Warrior, vrij naar dubsteppionier Benga, zou er met een andere band waarschijnlijk niet geweest zijn.

Van latenightjazz tot instrumentale hiphop en van fenomenale drumsolo's en tegendraadse pianoakkoorden tot expressieve breaks en verrassende harmonische wendingen, op de bühne kwam 'Blackmagic' pas echt tot leven.

De als een tenorsax resonerende stem van Jose James blijft nog dagen naklinken ergens ter hoogte van de trommelvliezen. Een kwaaltje waarvoor we deze keer niet naar de dokter lopen. Voor zover wij weten staat de medische wereld wat het fenomeen betovering betreft nog altijd voor een raadsel.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten