De vierde cd van Times New Viking, ‘Born Again Revisited’, wordt gepromoot als “15 new pop songs from Ohio”. Eens mens zou voor minder nieuwsgierig worden. Maar zoals zo vaak zijn de kleine lettertjes minstens even belangrijk. De zogenaamde popnummers worden immers bedekt door een dikke laag noise. De modale popfanaat wordt dus flink op de proef gesteld. Maar vindt hij uiteindelijk ook schatten onder het stof?
Laten we maar meteen een mythe de wereld uit helpen: de muziek die noisebands maken, is niet per definitie lelijk en ondoorgrondelijk. Choqueren is misschien een doel, maar lang niet het voornaamste. Een zo eerlijk mogelijke song opgenomen zonder trukendoos, dát is waar het om draait. ‘Born Again Revisited’ mag op dat vlak gerust prototypisch genoemd worden.
Times New Viking heeft lak aan conventies en zegt al eens graag “fuck”, maar heeft ook respect voor zijn helden. Zo doet de plaat denken aan Sonic Youths eersteling ‘Confusion Is Sex’, die qua geluid in niets te vergelijken valt met de gepolijste platen die de noisepioniers vandaag op de mensheid loslaten. Misschien is de spellingfout in de titel van Something Moore ook wel een verhuld eerbetoon aan Youth-zanger Thurston Moore.
Do It Yourself
(No) Sympathy werd dan weer expliciet opgedragen aan hardcore-icoon Henry Rollins. Het is trouwens in de punk en de Britse DIY-school van de late jaren zeventig dat de band zijn inspiratie zoekt. En ook het werk van Guided By Voices, Pavement en The Beatles werd grondig bestudeerd.
Een one trick pony is Times New Viking dus niet. De afwisseling in zangpartijen, songstructuur en instrumentarium maakt de plaat best draaglijk. In een wereld die noise als mainstream genre omarmt, zouden songs als Move To California, Those Days en opener Martin Luther King Day zelfs moeiteloos aanspraak maken op de top van de hitlijst.
Spijtig genoeg telt ‘Born Again Revisited’ ook meer dan één al te irritante song, zoals het afsluitende niemendalletje Take The Piss. En ook het bruuske verschil in geluidskwaliteit tussen Martin Luther King Day en I Smell Bubblegum blijft halverwege de keel steken. Terwijl die eerste song nog een perfect evenwicht vindt tussen een sterke melodie en een fikse lading ruis, is het tweede nummer het spoor bijster. Maar natuurlijk, wat kan het een noiseband ook schelen?
Ons kan het echter wel iets schelen. ‘Born Again Revisited’ is een verdienstelijke, maar erg wisselvallige plaat. Dat de band het album opnam op VHS-tape moet dan weer zowat een van de meest grandioze experimenten uit de recente rockgeschiedenis zijn. En het lijkt ineens ook Times New Vikings les in “open mindedness”: VHS is minder scherp dan dvd, maar de film is in wezen dezelfde.
Eerder verschenen op http://www.damusic.be/cd/times-new-viking/born-again-revisited
Laten we maar meteen een mythe de wereld uit helpen: de muziek die noisebands maken, is niet per definitie lelijk en ondoorgrondelijk. Choqueren is misschien een doel, maar lang niet het voornaamste. Een zo eerlijk mogelijke song opgenomen zonder trukendoos, dát is waar het om draait. ‘Born Again Revisited’ mag op dat vlak gerust prototypisch genoemd worden.
Times New Viking heeft lak aan conventies en zegt al eens graag “fuck”, maar heeft ook respect voor zijn helden. Zo doet de plaat denken aan Sonic Youths eersteling ‘Confusion Is Sex’, die qua geluid in niets te vergelijken valt met de gepolijste platen die de noisepioniers vandaag op de mensheid loslaten. Misschien is de spellingfout in de titel van Something Moore ook wel een verhuld eerbetoon aan Youth-zanger Thurston Moore.
Do It Yourself
(No) Sympathy werd dan weer expliciet opgedragen aan hardcore-icoon Henry Rollins. Het is trouwens in de punk en de Britse DIY-school van de late jaren zeventig dat de band zijn inspiratie zoekt. En ook het werk van Guided By Voices, Pavement en The Beatles werd grondig bestudeerd.
Een one trick pony is Times New Viking dus niet. De afwisseling in zangpartijen, songstructuur en instrumentarium maakt de plaat best draaglijk. In een wereld die noise als mainstream genre omarmt, zouden songs als Move To California, Those Days en opener Martin Luther King Day zelfs moeiteloos aanspraak maken op de top van de hitlijst.
Spijtig genoeg telt ‘Born Again Revisited’ ook meer dan één al te irritante song, zoals het afsluitende niemendalletje Take The Piss. En ook het bruuske verschil in geluidskwaliteit tussen Martin Luther King Day en I Smell Bubblegum blijft halverwege de keel steken. Terwijl die eerste song nog een perfect evenwicht vindt tussen een sterke melodie en een fikse lading ruis, is het tweede nummer het spoor bijster. Maar natuurlijk, wat kan het een noiseband ook schelen?
Ons kan het echter wel iets schelen. ‘Born Again Revisited’ is een verdienstelijke, maar erg wisselvallige plaat. Dat de band het album opnam op VHS-tape moet dan weer zowat een van de meest grandioze experimenten uit de recente rockgeschiedenis zijn. En het lijkt ineens ook Times New Vikings les in “open mindedness”: VHS is minder scherp dan dvd, maar de film is in wezen dezelfde.
Eerder verschenen op http://www.damusic.be/cd/times-new-viking/born-again-revisited
Geen opmerkingen:
Een reactie posten