Het is een ongeschreven wet in de rockwereld dat de laatste plaat die je maakt altijd je beste tot dan toe is. Maar je eerste plaat meteen bombarderen tot “klassieker” of “beste debuut van het jaar” - zoals de PR-mensen van The Soft Pack doen - dat wekt al snel argwaan. The Soft Pack raakt er echter vlot mee weg. Hun titelloze debuut is inderdaad een instant classic.
Laat je vooral niet door de bandnaam om de tuin leiden. Een zachte bende is The Soft Pack in geen geval. Stevig gekruide powerpop op melodieuze wijze, dat is de specialiteit van de band uit San Diego. En de naam? Die werd, net als die van Steely Dan overigens, ontleend aan een dildo.
“Tijdens mijn dooltochten op het internet botste ik op een slappe, transseksuele dildo, The Soft Pack genaamd. Dat vond ik wel cool klinken,” verklaart drummer Brian Hill. We hebben het raden naar het soort van sites waarop Hill rondhangt. Maar dat hij en zijn makkers vlot de weg vonden naar de betere platenzaken van San Diego, daar kan je niet omheen.
‘Murmer’ van REM, ‘Marquee Moon’ van Television, ‘Pink Flag’ van Wire, The Only Ones en The Modern Lovers. Het zijn maar enkele bands en platen waaraan The Soft Pack zich spiegelt. En inderdaad, ook hier moeten we de band prijzen omwille van hun zelfkennis. Elk van die invloeden is wel ergens te horen, al was het maar in een vlaag.
Maar The Soft Pack is geen stoffige lappenpop. Moeiteloos vindt de groep aansluiting bij de energieke rammelpop die dezer dagen uit de States komt overgewaaid. Hier en daar duiken riffs op die zo uit een of ander surfrepertoire lijken geplukt. Drummer Hill pompt de tien songs vol adrenaline. En ook de zang van Matt Lankin is essentieel, altijd egaal met een tikkeltje ruis, kortom heel aangenaam om naar te luisteren.
Met C’mon wordt alles meteen stevig op gang getrokken. Na nauwelijks twee minuten en een minimum aan variatie is de song ten einde, maar de rauwe energie zindert eens zo lang na. Down On Loving gaat op hetzelfde elan verder met schitterende vocalen en striemende gitaren, om zo toe te werken naar hoogtepunt Answer To Yourself.
Tijdloos debuut
Het nummer levert bewijsmateriaal voor het eenvoudige, licht geniale songschrijversgenie dat huist in de band, met tekstregels als: “You gotta write down what you know. You gotta make sure that it’s known. Because they’re coming along to see what you’ve done and they’re gonna claim it for their own.”
Het scheurende orgel van Moving Along, het fantastische, langgerekte gitaarriedeltje van More Or Less en het aan The Feelies herinnerende Flammable geven de plaat de nodige zuurstof om te blijven branden, tot de alles verschroeiende garagehymne Parasites toe.
De titelloze debuutplaat luidt voor The Soft Pack, dat eerder onder de naam The Muslims al een EP opnam, een nieuw begin in. Een perfect begin, kunnen we wel stellen. Tijdloos debuutalbum? Een overdreven bewering? Laat ons niet lachen! Deze plaat gaat de wereld veroveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten